Waar het hart vol van is loopt de mond van over.

Ik heb deze week de cursus duurzaamheid en energie afgerond. 

Toekomstig straatbeeld

We gaan naar een maatschappij waar de auto minder belangrijk is. Mensen rijden in deelauto’s die in een hub staan. Een hub is een parkeergelegenheid in een wijk. De wijk wordt dan ingevuld met gebouwen, wandelpaden en veel groen en waterpartijen. Er zijn meerdere functies: gecombineerd school, werk, winkels. Daken lopen schuin af, op het dak kan je spelen, wandelen tuinieren en buurtbewoners ontmoeten. Het is een ander gebruik van de ruimte. Het openbaar vervoer en deelscooters/fietsen zorgen voor minder CO2-uitstoot. Ook materialen worden gedeeld.

Waarom delen? Delen zorgt ervoor dat er minder materialen gebruikt worden. Materialen zijn in de toekomst schaars, vooral als we doorgaan met consumeren. Het is kopen, kopen en nog meer kopen. En toch, er is maar één aarde.

“Nederlanders zijn verantwoordelijk voor drie keer zo veel CO2-uitstoot als een gemiddelde wereldburger. De gemiddelde Nederlander stoot 10 ton CO2 per persoon per jaar uit, het gemiddelde van alle wereldburgers is 3,4 ton CO2” (bron NOS). 

Hé, er is maar één aarde. Juist daarom is een andere mindset nodig. Niet allemaal een schuur vol materialen, wel een schuur met materialen voor de hele straat. 

Elektra

Het netwerk in steden is overbelast. Zonnepanelen die stroom opleveren, wordt opwek genoemd. Opwek van stroom kan het elektra netwerk niet aan. Een elektrische auto kan stroom opslaan overdag. In de toekomst kan de auto aangesloten worden op het huis om de elektra die is opgeslagen in de auto, in de avond te gebruiken.

Er wordt flink gebouwd om het elektriciteitsnet uit te breiden. Dit is ook nodig om huizen die steeds meer gasloos zijn, ook van stroom te voorzien.

Er is een wachtlijst voor zonnepanelen op dit moment. De materialen die hiervoor nodig zijn, komen uit een open mijn in China. De vraag is groter dan wat ze op dit moment kunnen verwerken. Ik leer dat zonnepanelen uit China goedkoper zijn maar dat de panelen die uit Nederland komen, een grotere opbrengst hebben. 

Vandaag kreeg ik als bewoner een brief dat de hele straat – in totaal 166 woningen – wordt gerenoveerd en verduurzaamd. In de toekomst gaan alle woningen van Patrimonium naar een zo duurzaam mogelijke label. Het voordeel van de buitenkant van de woning isoleren is dat er minder gas nodig is om de woning te verwarmen. Uiteindelijk is het de bedoeling dat in Groningen alle woningen van het gas af gaan. Nieuw gebouwde woningen zijn altijd gasloos. 

Klimaatbestendig

Uw en mijn straat bestaan uit verharde stoep, straat, en tegels achter in de tuin. Een klein strookje groen is al meegenomen toch? Het wordt in de stad soms 5 graden warmer dan op het platteland. Wat kunnen we doen aan deze extra warmte overdracht van tegels en muren? De oplossing: tegels eruit, planten, struiken en bomen erin. Alle onderbreking van de stenen massa zorgt ervoor dat het water beter weg kan. De leefbaarheid op straat gaat erop vooruit. 

In de tuin kan je een wadi maken. Een wadi is een verdiept stukje in de tuin waar de regenpijp op uit komt. Met een verdiept gootje laat je die naar de wadi lopen. Is meteen ook goed voor de biodiversiteit.

Vogels en vlinders

Als we tegels weghalen (kijk op www.groningen.steenbreek.nl voor inspiratie), maken we plaats voor natuur. Ook in de stad kunnen we voor vogels, vlinders en bijen een snelweg van groen maken. Zeg nou zelf, zit u liever uit te kijken naar tegels of naar een bessenstruik of aardbeien aan de schutting?

Ik heb zelf een moestuin, low budget ingericht. Stekjes van de bessenstruiken van mijn ouders. Een druif van de buurman gekregen, uitlopers van aardbeien geplant enz. Planten stekken, scheuren en nog veel meer is mogelijk. Door het afsteken van groot uitgelopen planten kweek je zelf een mooie duurzame tuin. Even aan de buren vragen, samen iets creëren verbindt. 

Circulair

Straks betalen we voor het gebruik en niet meer voor het bezit van de mobiel, tv en laptop. Materialen terug halen en opnieuw gebruiken is niet een luxe maar een noodzaak. Mijnbouw is het onttrekken van materialen van de aarde. We zitten op een kantelpunt, niet alles is tot in de lengte van dagen beschikbaar. Een huis krijgt een paspoort (madaster) met welke materialen het gebouwd is en hoe deze teruggewonnen kunnen worden. Vervolgens worden de materialen hergebruikt in nieuwe gebouwen of krijgen een andere functie. Klinkers worden na gebruik opgeslagen. Er zijn tweedehands bouwdepots waar je deze kunt kopen zodat ze opnieuw gebruikt worden.

Oneindig circulair is niet haalbaar, behalve bij GFT-afval. Kringloopwinkels, Marktplaats en meer van deze initiatieven zorgen voor een vermindering van CO2 uitstoot.

Doet u mee? 

Auteur: Christina Bolt